Son 15 yılda, Meksika, Oaxaca Eyaletinin güneybatı kesiminde bulunan Tehuantepec'in isthmus'unda büyük ölçekli rüzgar çiftliklerinin hızlı bir gelişimi kaydetti. Bu bölgenin ticari gelişim için uygun 33.200 MW'lık 44.000 MW rüzgar enerjisi potansiyel kapasitesine sahip olduğu düşünülmektedir. Bölge, çoğu ortak toprak rejimleri ve geleneksel hukuk yoluyla düzenlenen Binnizá ve Ikjoots gruplarının (İspanyolca Zapotecos ve Huaves) geleneksel topraklarından oluşmaktadır. Bölgedeki yerli topluluklar, balıkçılık ve tarım faaliyetleri de dahil olmak üzere bölgeye dayanan geleneksel geçim kaynaklarına bağlıdır. İsthmus aynı zamanda mezoamerikan biyolojik koridorunun bir parçasıdır ve en büyük göçmen kuş yollarından biridir, bu da onu yel değirmeni oturma için hassas ve tartışmalı bir alan haline getirir. 2015 yılının başından itibaren, Tehuantepec isthmus'taki rüzgar koridoru, birikmiş birikmiş kapasiteye ulaşan 15'ten fazla özel rüzgar enerjisi projesini içermektedir. Bu projelerin çoğu özel şirketlere elektrik tedarik etmeyi amaçlarken, geri kalanı ülkenin kentleşmiş bölgelerinde kamu dağıtımına elektrik satmaya mahkumdur. İsthmus'taki rüzgar çiftliklerine karşı muhalefet 1994 yılında başladı ve özel projeler bölgeye yayıldıkça güç kazandı. Bu bağlamda, yerel kuruluşlar farklı dış aktörlerin katkısı ile çeşitli siyasi örneklerde genişledi. Bu tür gruplar, hükümet ve özel şirketlerin yel değirmenlerinden etkilenen yerli topluluklara resmi danışma süreçleri yapmadığını iddia ediyorlar. Ayrıca yasadışı arazi kiralama sözleşmeleri ve inşaat ve operasyon aşamaları üzerindeki çevresel etkilere dava açtılar. Buna ek olarak, yerli topluluklar toprakları ve yerel kaynakları üzerindeki özelleştirme ve mülksüzleştirme süreçlerine karşı güçlü şikayetler yaptı. San Dionisio del Mar. topluluğunda, İspanyol şirketi Preneal, Santa Teresa kıyı çubuğu ve Santa María del Mar'da 30 ek türbin konuşlandırmayı planladı. 396 MW kurulu kapasiteye ulaşması bekleniyor. Projeye 2006 yılında büyük içecek şirketlerine (Cuauhtémoc Montezuma ve Coca-Cola Femsa dahil) elektrik sağlamak için verildi. Her iki kurulum için iki çevresel etki değerlendirme çalışması Haziran 2009'da tamamlanmış ve bu da bölgedeki potansiyel biyolojik çeşitlilik kaybını ve artan sosyal çatışmayı göstermiştir. Bununla birlikte, proje hem Meksika hükümetine hem de Amerikan Kalkınma Bankası'na güçlü bir destek aldı ve sera gazlarının emisyonlarını azaltırken enerji arzını genişletmek için önemli bir adım olarak teşvik etti. Mareña projesine karşı muhalefet esas olarak yel değirmenlerinin çoğunun konuşlandırılacağı San Dionisio topluluğu tarafından yönetildi. San Dionisio'nun toprak sahipleri, sözleşme imzalama sürecinde şirket tarafından işlenen birkaç usulsüzlük iddia ederek arazi kiralama sözleşmelerini Preneal ile geçersiz kılmak için dava açtılar. Avukatlar, bu tür usulsüzlüklerin hem Meksika Anayasasını hem de ILO Sözleşmesini 169'da ihlal ettiğini iddia ettiler. Bu iddialar, Meclis tarafından Tahuantepec isthmus'taki yerli halkın toprakları ve topraklarının savunulmasında büyük ölçüde desteklendi, bir direnç ağı, bir direnç ağı. bu da bölgede daha güçlü bir varlık kazanıyordu. Mobilizasyonlara ayrıca iç deniz muhafazasından etkilenecek, rahatsız edici balıkçılık ve yerel ticaretten etkilenecek diğer on üç topluluk da katıldı.

Arazi kiralama sözleşmeleri bölgedeki önceki tarım çatışmalarını yoğunlaştırdığında çatışma genişledi ve daha karmaşık hale geldi. Bu, sınırlarını tanımlamak için eski bir mücadelenin, geleneksel olarak yerli ve Katolik kutlamalar için kullanılan bir bölge de dahil olmak üzere tartışmalı bir alanda 30 yel değirmeni inşa etme anlaşmasıyla yeniden başlatıldığı Santa María ve San Mateo del Mar toplulukları arasında gerçekleşti. Bu, her iki topluluk arasında daha fazla gerginliğe yol açarken, San Mateo Del Mar projeyi kabul etmeyi reddetti. Santa María del Mar (Preneal ile sözleşmeyi kabul eden) yerel gruplar, Meclis'in Oaxaca'daki Federal Elektrik Komisyonu Ofisi dışında gösterildiği 2011 yılında görünür ve organize bir muhalefet başlattı. Diğer seferberlikler arasında demiryolu blokajları, sokak protestoları ve San Dionisio belediyesinin işgali vardı. Tüm bu eylemler siyasi baskı yarattı ve bölgedeki makinelerin girişini engelleyerek projenin inşasını geciktirdi. Bu koşullar göz önüne alındığında, Preneal projeyi Fomento Económico Mexicano (FEMA), Macquarie Meksika Altyapı Fonu (MMIF) ve Macquarie Capital Derneği tarafından oluşturulan ulusötesi bir konsorsiyuma 89.000.000 USD satmaya karar verdi. Bununla birlikte, bu stratejik değişim, projeye destek almak için yeni konsorsiyumun yerel belediye başkanına 20.000.000 Meksika pesosu (1,33 milyon USD) verdiği suçlamada ek bir yolsuzluk skandalı ile geldi. Tartışmalar ve gerginlikler, bölgedeki bu ve gelecekteki diğer rüzgar enerjisi projelerine karşı mücadele eden Meclis üyelerine karşı daha güçlü yerel seferberliklere ve şiddet dalgasına yol açtı. Taciz ve zulüm vakaları ve yasadışı gözaltılar kaydedildi. Meclis üyesi olan yerel bir kadın lider olan Bettina Cruz'un ve Meksika'daki Ulusal Kadın İnsan Hakları Savunucuları Ağı Bettina Cruz'un tutuklanmasıyla 2012 yılında sembolik bir dava gerçekleşti. Uluslararası İnsan Hakları Hizmetine göre, ona karşı süreç asılsız ve temelsiz suçlamalara dayanıyordu. Sonunda suçlamalardan kurtulmuş olmasına rağmen, bu tür suçlamalar sosyal muhalefete karşı açık bir mesaj olarak görülüyordu. Bununla birlikte, 2012'nin sonunda, bir federal hakim San Dionisio'daki projenin askıya alınmasını emrettiğinde, ortak mülkiyet haklarının ihlalini savunduğunda siyasi baskı başarılı oldu. Hükümet ve konsorsiyum bu karara projeyi yeniden yerleştirmeye çalışsa da, Meclis bu süreci yerel topluluklar için başarılı bir sonuç olarak kabul etti. Anahtar Kelimeler: yel değirmenleri, yerli şikayetler, uluslararası sermaye