Arka plan: Viskoz (veya suni rayon) genellikle polyester için daha ekolojik olarak sürdürülebilir bir alternatif olarak pazarlanmıştır, çünkü petrokimyasallardan yapılmış polyesterden farklı olarak, viskoz selülozdan yapılır. Ayrıca bazı moda markaları tarafından övülür, çünkü pamukla karşılaştırıldığında daha az su gerektirir. Viskon çok çeşitli kıyafetlerde bulunur ve neredeyse her büyük moda markası tarafından bir dereceye kadar kullanılır. Doğal olarak sürdürülemez olmasa da, çok sorunlu bir hikaye sunan viskoz üretim sürecidir. Temel olarak, odun hamuru ahşaptan çıkarılır, daha sonra karbon disülfür kullanılarak yüksek derecede kimyasal bir işlem yoluyla viskoz zımba fiberi (VSF) ve filament ipliğine dönüştürülür. Viskoz üretimi üç çatallı bir sorunla karşı karşıyadır: eski ormanların ormansızlaşma riski, nörolojik hasara bağlı yüksek tehlikeli toksinlere maruz kalan fabrika işçilerinin mesleki tehlikeleri ve viskoz fabrikalarının zayıf atık yönetiminden kaynaklanan ağır kontaminasyon Sadece yakındaki suları ve havayı kirleten, ancak fabrikaların çevresindeki köylülere yaygın hastalıklara neden olmak [1] [3]. 2016 [1]. PT Indo Bharat Rayon fabrikası Endonezya'daki en büyük viskoz fabrikası ve dünyanın en büyük ikinci fabrikasıdır [1]. Hint holding aditya Birla'ya aittir ve onlardan viskozlarını kaynaklayan iyi bilinen markalar arasında H&M (İsveç), ASOS (İngiltere), Marks & Spencer (İngiltere), Tesco (İngiltere), Zara/Inditex (İspanya), Levi'nin (ABD) ve Benetton'un (İtalya) United Renkleri [1]. Indo Bharat Rayon (IBR) “viskoz elyaf, susuz sodyum sülfat ve sülfürik asit üretir” [1]. Tesis, birçok tekstil fabrikasıyla ilgili kirlilik anlaşmazlığının merkezi olan Citarum Nehri (https://ejatlas.org/conflict/pt-ahatex-pt-insan-sandan-internusa-and-pt-five-star- tekstil) ve Purwakarta şehrinin yaklaşık 7 km dışında, tesisi çevreleyen birkaç köyle [1]. Purwakerta tesisinin neden olduğu ağır hava kirliliği nedeniyle IBR [2]. Protestocuların viskoz tesisinin yakınlarına girmesi, kapıyı yakması ve pencereleri kırmasıyla şiddet içeren bir seferberlikti. Protesto, viskoz fabrikasından gelen ağır kükürt gazı kokularından muzdarip sakinler için tazminat talep etti [2]. Yakındaki PT Güney Pasifik Viskoz tesisi de aynı tarihte saldırıya uğradı. Mart 2011'de, “Endonezya'nın Purwakarta kentinde bulunan bir STK olan Wahana Pemerhati Lingkungan Endonezya (WAPLI), IBR'nin uçuş külü de dahil olmak üzere yasadışı bir şekilde kömür atıklarını fabrikanın arkasında, Citarum Nehri'nin hemen yanında bir göle bıraktıktan sonra bir şikayette bulundu. " [1]. IBR, Haziran 2016'da bu suçlamalardan suçlu bulundu ve şirket, CEO ile potansiyel olarak hapis cezasına çarptırılan yaklaşık 673.000 € para cezasına çarptırıldı [1]. Bu yasal işlemlere rağmen Wapli, IBR'nin bu durumu düzeltmek için değişiklikler uygulamadığını savunuyor. Değişen pazar araştırmacıları, IBR'den kükürt atığı olduğuna inanılan Citarum Nehri boyunca sarı parçacıklar gözlemlediler. Hem köylüler hem de STK'lar, IBR'nin kimsenin bakmadığı zaman geceleri bu atığı boşalttığına inanıyorlar [1].

Çevre ve Sağlık Etkileri: Değişen pazarlardan araştırmacılar, IBR'nin yasadışı bir şekilde kömür atıklarını terk ettiği tespit edilen bölgeyi ziyaret ettiler, bu da büyük ölçüde bir pirinç çeliği. Bu potansiyel olarak oldukça tehlikelidir, özellikle çiftçiler bu tür kontamine topraklar üzerindeki çiftçilik riskleri hakkında bilgilendirilmiş gibi görünmektedir [1]. Değişen Piyasalar Soruşturma Ekibi de yakındaki bazı köyleri ziyaret etti: Kampung Sawah, Desa Cilanap ve Kecamatan Babak Cikao. Yerel sakinlerle röportaj yaparak, korkunç bir kokuya neden olan kirliliğin de yerlilerin hastalanmasına neden olduğunu fark ettiler. Ayrıca hem IBR hem de PT Güney Pasifik viskozundan açık viskoz lifleri buldular. Köylülerin viskoz şirketleri tarafından nehirdeki viskozu yıkamak için (koruyucu ekipmanların yapıldığı görülen) “aracılar” olarak istihdam edildiğine inanılmaktadır, bu da köylülere potansiyel olarak ciddi sağlık tehlikeleri oluşturur ve nehri kirletir [1] . Bugün, ekonomik olmayan hale geldiği için bu köylerin etrafındaki Citarum Nehri'nde balıkçılık faaliyeti yok gibi görünüyor, ayrıca araştırmacılara artık kimsenin nehirde yüzmediğini söyledi [1].

Indo Bharat Rayon 1974'te Endonezya'da operasyonlara başladı ve Purwakarta tesisi 1982'de açıldı. IBR tesisi 2015 yılında viskoz zımba elyaf (VSF) ve sülfürik asit için bitki kapasitesini arttırmak üzere genişletildi. Genişlemenin maliyeti kabaca 60 milyon dolar.